Historia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej 

Znany na całym świecie wizerunek Czarnej Madonny to ikona przedstawiająca Matkę Jezusa, trzymającą Syna Bożego na lewej ręce. Według legendy za twórcę obrazu uważa się św. Łukasza Ewangelistę. Cudowny wizerunek namalowany jest na płótnie i naklejony na trzy warstwy desek lipowych, które miały pochodzić ze stołu używanego przez Świętą Rodzinę w Nazarecie.
Do Częstochowy to niezwykłe dzieło trafiło za sprawą księcia Władysława Opolczyka. Miało to miejsce ok. 1382 roku. Książę opolski obawiając się najazdu Tatarów na Lwów postanowił ratować maryjny wizerunek przed zniszczeniem i przewieźć go do Opola. Szlak wędrówki wiódł przez Częstochowę, gdzie zaplanowano też postój. Po odpoczynku konie zaprzężone do wozu, na którym przewożono obraz nie chciały ruszyć w dalszą drogę. Książę uznał to za znak i w miejscu tym postanowił ufundować kościół i klasztor. Opolczyk pozostawił więc ikonę na Jasnej Górze, oddając ją pod opiekę Ojcom Paulinom, sprowadzonym z Węgier pod koniec XIV w. 

W 1430 r. jasnogórski klasztor padł ofiarą husyckiego napadu rabunkowego. Zrabowano cenne wota z kaplicy, a obraz sprofanowano. Pocięto go szablami, wycięto z ram i przebito mieczem.
Według tradycji ikonę odnaleziono w miejscu, gdzie dziś stoi Kościół św. Barbary z cudownym źródełkiem. Zniszczony obraz przekazano na dwór królewski Władysława Jagiełły, gdzie odzyskał swoją świetność. Trwałym śladem zniszczenia Cudownego Obrazu są blizny na twarzy Matki Bożej. Czarna Madonna powróciła na Jasną Górę, gdzie jeszcze wielokrotnie padała ofiarą prób zbezczeszczenia. Przetrwała czas wojen, zaborów i okupacji, a w czasach komunizmu była wyrazem manifestacji religijno-patriotycznej.

Św. Łukasz maluje Madonnę, ikona z pocz. XVw., Ikonen Museum Recklinghausen
źródło: https://www.radiokrakow.pl/audycje/wielka-sztuka-malopolski/matka-boska-czestochowska-fakty-i-mity/

foto: Święte Miasto

Wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej 

Cudowny Obraz jest typem ikonograficznym, zwanym hodegertią. W centrum ikony znajduje się wizerunek Maryi. Zajmuje on najwięcej miejsca i pierwsze spojrzenia kierują się na Jej postać i skupiają całą naszą uwagę. Maryja ubrana jest w ciemnogranatową suknię i płaszcz. Postać Dzieciątka zdobi tunika w kolorze karminowym. Matka Boża Częstochowska nazywana jest Czarną Madonną od ciemnego koloru jej twarzy, który powstał na skutek ciemnienia warstwy werniksu pokrywającego obraz. 

Biżuteria inspirowana

Czarną Madonną

Koliste nimby otaczające głowy Maryi i Dzieciątka to elementy, które zainspirowały projektantów Świętego Miasta do stworzenia kolekcji biżuterii religijnej nawiązującej do wizerunku Czarnej Madonny.
Subtelne kolczyki i kobiece naszyjniki w kształcie nimb, nawiązujące do duchowego światło Matki Zbawiciela, to niezaprzeczalne symbole naszej wiary.
Z kolei naszyjnik z kolekcji Black Madonna, przedstawiający dokładne odwzorowanie Cudownego Obrazu sprawi, że Najświętszą Panienkę będziemy nosić zawsze przy sercu i pamiętać o Jej nieustannej opiece i stałej obecności. 

foto: Święte Miasto

foto: Święte Miasto

O cudach Czarnej Madonny

Jasnogórski obraz od początku zasłynął cudami, które rozsławiły częstochowskie Sanktuarium Maryjne i sprawiły, że na Jasną Górę zaczęli przybywać pielgrzymi z całego świata.
Cudowne uzdrowienia za wstawiennictwem Matki Bożej Częstochowskiej zapisane są w Jasnogórskiej Księdze Cudów i Łask, która znajduje się w klasztorze. Za przyczyną Jasnogórskiej Matki Życia na świat przyszło też wiele ludzkich istnień, jak również dokonało się wiele nawróceń.
Najstarszy odnotowany cud uzdrowienia na Jasnej Górze miał miejsce w 1386 r. Litewski malarz, Jakub Wężyk, przybył do Częstochowy, by wyprosić u Matki Bożej przywrócenie wzroku. Przed obrazem dokonał się cud, o którym dowiedziała się św. Jadwiga. Królowa zabrała malarza na Wawel, gdzie pracował do swojej śmierci.
Szeroko komentowanym i znanym w Polsce cudem jest uzdrowienie pani Janiny Lach, u której w latach 70-tych XX w. stwierdzono stwardnienie rozsiane. Kobieta poruszała się o kulach, choroba wciąż postępowała i groził jej całkowity paraliż. Któregoś dnia przyśniła się jej Maryja przywołująca ją na Jasną Górę. Pomimo trudów podróży, zdecydowała się pojechać przed oblicze Najświętszej Panienki. Przed Cudownym Obrazem upuściła kule, z którymi nie rozstawała się od kilku lat. Lekarze stwierdzili całkowite ustąpienie objawów choroby. Uzdrowiona zostawiła swoje kule na Jasnej Górze. Dziś jej przypadek jest uznawany za jeden z największych jasnogórskich cudów.
To historie o potędze wiary i modlitwy, która przynosi niepowtarzalne i niezwykłe owoce.
Liczne wota wiszące w Kaplicy Cudownego Obrazu są wyrazem wdzięczności za otrzymane łaski, jak i prośbą o nie. 

„Maryjo, Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam!"

Wszyscy znamy słowa i melodię tego wezwania i nigdy nie zastanawiamy się, skąd wziął się zwyczaj Apelu Jasnogórskiego. Otóż w 1931 r. kapitanowi Wojska Polskiego Władysławowi Polesińskiemu w trakcie lotu do Krakowa wewnętrzny głos „nakazał” około godziny 21 wylądować i opuścić samolot. Chwilę potem maszyna eksplodowała. Okazało się, że dokładnie o tej porze żona kapitana modliła się do Matki Bożej Jasnogórskiej o szczęśliwy powrót męża do domu. Dotychczas skłócony z Bogiem pilot nawrócił się i codziennie o godz. 21:00 oddawał się pod opiekę Czarnej Madonny.
Wieczorną modlitwą kierowaną do Królowej Polski w intencji Polski i Kościoła wprowadzono w latach 50-tych i niezmiennie słyszymy ją co wieczór w Kaplicy Matki Bożej.

Pielgrzymka do Częstochowy - do Matki i Kobiety dającej siłę

W połowie sierpnia na święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny przybywają na Jasną Górę dziesiątki tysięcy pielgrzymów, aby zgromadzić się wokół obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej.
Szukamy u Niej  pomocy, jest dla nas oparciem jako Ta,  która ma moc i okazuje nam swoje miłosierdzie. Zwracamy się do Niej z różnymi sprawami i trudnościami, a Ona wstawia się za nami u swojego Syna. Maryja jest wzorem dla wielu kobiet, które od Matki Zbawiciela uczą się siły w radzeniu sobie z codziennymi przeciwnościami. Łagodna, delikatna, subtelna, „cicha i piękna jak wiosna”, jak mówi pieśń kościelna. To Matka, która potrafi zamienić smutek w radość.