 Kim był święty Walenty?
Walenty z wykształcenia był lekarzem, z powołania duchownym. Był biskupem Terni w Umbrii i rzymskim kapłanem. Życiorys Świętego skoncentrowany jest przede wszystkim na cudach uzdrowienia, które wydarzyły się za jego sprawą.
Pewnego dnia Walenty został wezwany do domu filozofa o imieniu Kraton, którego syn - Cheremon cierpiał na epilepsję. Ojciec chłopca był poganinem, ale obiecał nawrócić się, gdy Bóg uzdrowi jego syna. Walenty zamknął się w celi z Cheremonem na modlitwie. Gdy chłopiec dawał oznaki uzdrowienia, Kraton wraz z całą rodziną nawrócili się. Wydarzenie to odbiło się szerokim echem wśród mieszkańców Rzymu. Niestety oburzyło także cesarskich dostojników i doprowadziło do uwięzienia i skazania Walentego na śmierć.
Męczennika obwołano patronem osób chorych na padaczkę. Obecnie uważany jest za obrońcę przed ciężkimi chorobami zwłaszcza umysłowymi, nerwowymi i epilepsją.
Dlaczego św. Walenty jest patronem zakochanych?
Jedna z wielu legend głosi, że cesarz zabraniał żołnierzom zakładania rodzin, gdyż legioniści w związkach małżeńskich niechętnie wyruszali na wojnę. Według przekazów Walenty łamał ten zakaz błogosławiąc śluby młodych legionistów, za co został skazany na śmierć. W więzieniu miał zakochać się w niewidomej córce strażnika. Według legendy ukochana pod wpływem tej miłości odzyskała wzrok. Zakochany Walenty napisał przed śmiercią do uzdrowionej dziewczyny list, który podpisał „Od Twojego Walentego”. Stąd dzisiejszy zwyczaj wysyłania miłosnych liścików 14 lutego.
|
Święty Walenty udzielający ślubu - witraż w Bazylice w Terni Źródło: https://reliquiosamente.com/2020/02/14/san-valentin
|
|
Kościół w Pawłowicach, obraz św. Walentego Źródło: http://www.parafiapawlowice.waw.pl/patroni/sw-walenty
|
Kult Świętego
Najważniejszym miejscem kultu św. Walentego jest bazylika jego imienia w Terni. Tam na srebrnym relikwiarzu ze szczątkami patrona umieszczono inskrypcję "Święty Walenty patron miłości". Co roku w niedzielę poprzedzającą dzień 14 lutego, przybywają do bazyliki pary narzeczonych z całych Włoch i świata, w celu złożenia przyrzeczenia miłości.
Zanim do światowych państw przywędrowała walentynkowa wersja obchodów dnia św. Walentego, jego kult znany już był od niepamiętnych czasów i miał zgoła odmienną formę.
W Polsce, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, osoby cierpiące na padaczkę, nerwice, paraliże, migreny i choroby psychiczne udawały się 14 lutego do kościołów, by wziąć udział w specjalnym nabożeństwie. Przynoszono ręcznie ulepione wota zwane osiarami, prosząc o zdrowie dla siebie i bliskich.
W naszym kraju kult świętego popularny był za sprawą jego relikwii i cudownych uzdrowień za jego wstawiennictwem. Najsłynniejszym miejscem przechowywania relikwii św. Walentego jest Chełmno na Kujawach, w kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny.
Mało kto z nas wie, że w jednej z kaplic bocznych jasnogórskiej bazyliki, w Kaplicy Świętych Relikwii, zachowały się szczątki św. Walentego, które trafiły na Jasną Górę prawdopodobnie w 1666 roku. Udostępnia się ją wiernym tylko na oktawę Wszystkich Świętych. Ojcowie Paulini podzielili się relikwiami z Parafią pw. św. Walentego w podczęstochowskich Konopiskach.
|
